Utwór ten znany także jako „Odważny Polak na marsowym polu”, to jeden z dwóch autentycznych (obok Marszu Konfederatów Barskich) utworów śpiewanych przez uczestników Konfederacji Barskiej.
Konfederacja była zbrojnym związkiem polskiej szlachty utworzonym w Barze na Podolu w 1768 roku, skierowanym przeciwko protektoratowi Imperium Rosyjskiego, królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu i popierającym go wojskom rosyjskim. Celem konfederacji było zniesienie ustaw narzuconych przez Rosję. Ostatnie walki Konfederatów trwały jeszcze w 1772 roku, już po dokonaniu I Rozbioru Polski. Przez niektórych historyków Konfederacja uważana jest za pierwsze polskie powstanie narodowe.
Utwór ten często mylony jest z Pieśnią Konfederatów Barskich, powstałą wiele lat po upadku Konfederacji, która pochodziła z dramatu Ksiądz Marek, Juliusza Słowackiego napisanego blisko 70 lat po Konfederacji, do której muzykę na zlecenie Teatru Narodowego w XX wieku napisał Andrzej Kurylewicz (a zaczyna się od „Nigdy z Królami nie będziem w aliansach…).
Słowa i muzyka: Stefan Witwicki?
(Skarbiec historii polskiej K. Sienkiewicza). Pieśń z lat 1768—1772.
1
Stawam na placu z Boga ordynansu,
Rangę porzucam dla nieba wakansu,
Dla wolności ginę —
Wiary swej nie minę,
Ten jest mój azard.
2
Krzyż mi jest tarczą, a zbawienie łupem,
W marszu nie zostaję, choć i padnę trupem
Nie zważam, bo w boju —
Dla duszy pokoju
Szukam w Ojczyźnie.
3
Krew z ran wylana dla mego zbawienia
Utwierdza żądzę, ukaja pragnienia
Jako katolika —
Wskroś serce przenika
Prawego w wierze.
4
Śmierć zbawcy stoi za pobudki hasło,
Aby wzniecenie złych skłonności zgasło;
Wolności przywary —
Gwałty świętej wiary
Zniesione były.
5
Wyroku twego, wiem, że nie zapłacę,
Niech choć przed czasem życie moje tracę,
Aby nie w upadku —
Tylko w swoim statku
Wiary słynęła.
6
Nie obawiam się przeciwników zdrady,
Wiem, że mi dodasz swej zbawiennej rady,
W wymysłach obrotu —
Do praw swych powrotu,
Jak rekrutowi. —
7
Matka łaskawa,
tuszę, że się stawi,
Dzielnością swoich rąk pobłogosławi,
A że gdy przybraną —
Będę miał wygraną
Wiary obrońca. —
8
Boć nie nowina, Maryji puklerzem
Zastawiać Polskę, wojować z rycerzem
Przybywa w osobie —
Sukurs dawać
Tobie, Miła Ojczyzno!
9
W polskich patronach niepłonne nadzieje,
Zelantów serce niechaj się nie chwieje.
Gdy ci przy swej pieczy —
Miecze do odsieczy
Dadzą Polakom. —
10
Niech nas nie ślepią światowe ponęty,
Dla Boga brońmy wiary Jego świętej,
A za naszą pracę —
Będzie wszystkim płacą
Żyć z Bogiem w niebie.
>>> Słuchaj Pieśń Konfederatów Barskich „Stawam na placu” <<<<
Słowo Polskie, 23.10.17 r.
lp
