4 stycznia 1944 roku Armia Czerwona przekroczyła przedwojenną granicę polsko-radziecką na Wołyniu. Był to sygnał do rozpoczęcia przez Armię Krajową Akcji „Burza” – operacji wojskowej i politycznej, pozwalającej objąć władzę na terenie Polski przez prawowite władze podległe rządowi Rzeczpospolitej. Walka AK z Niemcami miała być dowodem, że Polacy nie złożyli broni, są gotowi do zapewnienia bezpieczeństwa swoim obywatelom. Sowieci byli jednak bezwzględni: w czasie walk z Niemcami korzystali ze wsparcia AK, następnie jednak polskie jednostki były rozbrajane, a żołnierze aresztowani bądź wcielani do jednostek podporządkowanym komunistom. Polska spod okupacji niemieckiej stopniowo dostawała się pod okupację sowiecką. Jedyną nadzieją na wsparcie polskich aspiracji do niepodległości było wołanie o pomoc do wolnego, demokratycznego świata. Wołanie, które popłynie z serca Polski, z jej stolicy – Warszawy. Powstanie, które wybuchło 1 sierpnia 1944 r. było właśnie tym wołaniem. Wołaniem, którego jednak nikt nie chciał słuchać…
1 sierpnia 2014 r. minie równo 70 lat od wybuchu Powstania. W Polsce tego dnia o godz. 17 zatrzymają się samochody i piesi, zawyją syreny. Myśli pobiegną kolejny raz ku 63 powstańczym dniom. Mamy okazję, by przypomnieć światu o tych, których wołania o wolność nie usłyszano. Poniżej znajdziecie Państwo symbol przypominający o Powstaniu Warszawskim. Namawiam, by był on używany w czasie obchodów rocznicowych, na wydawnictwach, stronach internetowych, jako nadruk na koszulki czy nalepki. Warto, by pojawił się on wszędzie tam, gdzie będą go mogli zobaczyć ci, którzy o Powstaniu nigdy nie słyszeli. Warto, by dzieci z polskich szkół poza granicami kraju na zakończenie roku otrzymali koszulki z tym symbolem. Najważniejsze, by 1 sierpnia 2014 r., wszyscy, którym bliska jest pamięć o Powstaniu Warszawskim, symbol ten mieli na sobie. Przypomnijmy światu o zrywie do wolności!
dr Andrzej Zawistowski
Dyrektor Biura Edukacji Publicznej
Instytutu Pamięci Narodowej
Let us remind the world of the uprising to freedom
On January 4, 1944, the Red Army crossed the pre-war Polish – Soviet borders in Volynia. It was a signal for the Home Army to begin the „Storm” – a military and political operation, allowing legitimate authorities to rule on Polish ground. The Home Army’s fight against the Germans was to be proof that the Poles have not surrendered and are ready to ensure the safety of their citizens. The Soviets, however, were ruthless: while fighting with the Germans they benefited from the support of the Polish Home Army. But then Polish units were disarmed, their soldiers arrested or conscripted to units subordinate to the Communists. Bit by bit, Poland passed from German under Soviet occupation. The only hope for Polish independence was a cry for help to the free, democratic world. A cry that came from the heart of the country, from its capital – Warsaw. The uprising that broke out on August 1, 1944 was a cry, that remained unanswered…
August 1, 2014 will be the 70th anniversary of the Uprising’s outbreak. At 5 p.m., the exact time of the begging of military actions, cars and pedestrians stop in the middle of streets and sirens howl all over Poland. On that day our thoughts will go back to those 63 days of struggle once again. We have the opportunity to remind the world of those whose cry for freedom was never heard. Below you will find a symbol reminding of the Warsaw Uprising. I urge that it is used during the anniversary celebrations, on publications, websites, as prints on t-shirts or stickers. Let it be seen by those who have never heard of the Warsaw Uprising. Let the children of Polish schools abroad received T-shirts with this symbol at the end of the school year. But first of all, on August 1, 2014 let everyone to whom the memory of the Uprising is dear wear this symbol. Let’s remind the world of the uprising to freedom!
dr Andrzej Zawistowski
Director of the Public Education Office
The Institute of National Remembrance
