4 marca 1991 roku w żytomierskiej katedrze ks. Jan Purwiński otrzymał święcenia biskupie. Jubileusz 60-lecie kapłańskiej i 30-lecia sakry biskupiej świętował bp Jan Purwiński w katedrze św. Zofii kijowsko-żytomierskiej diecezji w Żytomierzu.
4 marca 2021 roku w Żytomierzu biskupi z całej Ukrainy, na czele z abp. Mieczysławem Mokrzyckim, liczni księża, przedstawiciele kościołów chrześcijańskich Żytomierszczyzny, prezes Żytomierskiego Obwodowego Związku Polaków na Ukrainie Wiktoria Laskowska-Szczur, naczelnik Wydziału ds. religii, mniejszości narodowej oraz dziedzictwa Obwodowej Administracji Państwowej Aleksander Piwowarski j zgromadzili się, aby podziękować Bogu za dar życia, powołania i posługi biskupa Jana Purwińskiego.
Bp Jan Purwiński przewodniczył Mszy Świętej w katedrze, dziękując Panu Bogu i Matce Najświętszej za lata posługi w Kościele.
W homilii biskup Witalij Skomarowski, który najdłużej był świadkiem posługi duszpasterskiej dostojnego biskupa Jana, zaznaczył: „Drogi Jubilacie, drogi Arcybiskupie, bracia w biskupstwie i kapłaństwie. Obchody jubileuszu sakry biskupiej to przede wszystkim wdzięczność Papieża Jana Pawła II dla Kościoła w diecezji Kijowsko-Żytomierskiej, a także Kościoła na Ukrainie za odrodzenie struktur kościelnych sprzed 30 lat. W odrodzonej diecezji żytomierskiej, rozciągającej się od Żytomierza do Ługańska na tysiąc kilometrów, mianował biskupem księdza prałata Jana Purwińskiego, ówczesnego proboszcza parafii katedralnej św. Sofii w Żytomierzu. W ten sposób odrodziła się sukcesja apostolska (successio apostolica), która sięga początków Kościoła”. Również biskup Witalij przypomniał historię diecezji: „Poprzednik biskupa Jana, bp łucko-żytomierski Ignacy Dub-Dubowski, został zmuszony opuścić diecezje żytomierską, która znalazła się pod rządami bolszewików 8 czerwca 1920 r.
Bez biskupa minęło tu 70 lat. W tych latach Kościół był prześladowany, niszczony, pozbawiony posługi nie tylko biskupiej, ale i kapłańskiej, zaznał przelanej krwi swoich wiernych. Pod koniec lat trzydziestych został zepchnięty do lochów, leżał na łożu śmierci – jednak z pomocą kilku księży, którzy pozostali w tej diecezji po obozach, represjach, a także księży diecezji łuckiej, którzy przybyli na te tereny w czasie wojny i powrócili po dziesięciu latach obozów, dzięki ich pracy przyszli kapłani nowej fali, która przybyła na tą ziemię z Litwy i Łotwy, do których należał także nasz biskup Jan Purwiński”.
Na zakończenie kazania biskup Witalij zwrócił się do biskupa Jana po łotewsku: „Dzisiaj, Wasza Ekscelencjo, dziękujemy Ci, Synu Ziemi Łotewskiej, że tak wiele lat temu przyszedłeś do nas i służyłeś nam. Niech Bóg Was błogosławi, Najświętsza Maryja Panna zawsze towarzyszy Wam w swojej modlitwie”.
W katedrze żytomierskiej wybrzmiało dziękczynne „Te Deum” za 30 lat posługi biskupiej Jana Purwińskiego – biskupa kijowsko-żytomierskiego. Na zakończenie Mszy Świętej przyszła chwila pozdrowień i życzeń.
W imieniu Episkopatu Ukrainy arcybiskup Mieczysław Mokrzycki zwrócił się do biskupa Jana, gratulując i dziękując mu za lata bezinteresownej służby i wręczył mu Order św. Jana Pawła II.
W imieniu wszystkich kapłanów pogratulował biskupowi Stanisław Inżijewski, który jest jednym z wielu księży diecezji, wyświęconych na prezbiterium przez ówczesnego ordynariusza.
W imieniu kierownika Żytomierskiej Eparchii Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Metropolity Żytomierskiego i Nowogród-Wołyńskiego Nikodyma życzenia złożył o. Sergij.
Pastor Cerkwi Ewangelistów Chrześcijan Baptystów Żytomierza Danił Winorgadski wspomniał trudne czasy sowieckie.
Aleksander Piwowarski w imieniu władz obwodowych złożył najserdeczniejsze gratulacje oraz wyrazy szacunku z okazji 30. rocznicy sakry biskupiej.
Także do Jubilata zwróciła się prezes ŻOZPU Wiktoria Laskowska-Szczur :
Wasza Ekscelencjo,
Czcigodny księże Biskupie Janie Purwiński!
Proszę przyjąć najserdeczniejsze gratulacje oraz wyrazy szacunku z okazji 30. rocznicy sakry biskupiej.
Gdy spoglądamy na lata życiowej wędrówki Księdza Biskupa, często w czasach i okolicznościach trudnych, pełnych zagrożeń, dzisiaj świętujemy jubileusz człowieka będącego wzorem wielkich cnót: odwagi, męstwa, pracowitości i pokory.
Liczne krajowe, a także międzynarodowe odznaczenia, wdzięczność podopiecznych i wielki szacunek wiernych, to dowód na to, że lata ciężkiej, pełnej poświęcenia pracy oraz służby bliźnim godne są najwyższego szacunku i uznania.
Wielki zaszczyt dla nas, Polaków, że jesteś jednym z założycieli i członkiem Żytomierskiego Obwodowego Związku Polaków na Ukrainie.
Bóg Zapłać za wsparcie Polaków, za opiekę i modlitwy!
Wiktoria Laskowska, 13 marca 2021 r.
Leave a Reply