W lipcu 2018 r. członkowie Studenckiego Klubu Polskiego po raz kolejny odwiedzili osoby polskiego pochodzenia w starszym wieku w Żytomierzu i obwodzie żytomierskim. Wśród emerytów, którzy skorzystali z pomocy znaleźli się także kombatanci WP.
Projekt „Pomoc socjalna i charytatywna dla środowisk polskich” jest realizowany przez Obwodową Organizację Społeczną „Studencki Klub Polski” od początku bieżącego roku.
Te działania pozwalają osobom starszym i chorym otrzymać niezbędną pomoc (zakup leków, pomoc rzeczowa). W ramach projektu opieką zostało objętych 8 osób polskiego pochodzenia. Dla każdego z nich zakupiono artykuły spożywcze: makaron, ryż, groch, mąkę, kiełbasę, olej, herbatę. Niektórym refundowano także koszty zakupu leków.
W imieniu wszystkich uczestników, którzy mogli skorzystać z pomocy, i w swoim imieniu, bardzo dziękuję zarządowi Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”, Senatowi RP oraz wszystkim tym, kto przyczynił się do realizacji tego projektu.
Osoby, objęte opieką w ramach realizacji kolejnej fazy projektu:
BRONISŁAWA PRYSIAŻNIUK córka Kazimierza, urodziła się 17 kwietnia 1926 r. w Żytomierzu, w polskiej rodzinie Górskich. Ukończyła dwa klasy szkoły polskiej. Po likwidacji szkoły polskiej, została przeniesiona do szkoły ukraińskiej. Później ukończyła Żytomierską Szkolę Medyczną. Podczas formowania jednostek wojskowych Wojska Polskiego na Żytomierszczyźnie Pani Bronisława zaciągnęła się do wojska (2 Armia Polska, 4 Zapasowy Pułk Piechoty, szeregowa). Jako pielęgniarka, pracowała w polskim szpitalu, pomagała rannym. Niedaleko linii frontu została ranna.
CEZARIA PAWŁOWSKA córka Kamila z domu Orłowska, urodziła się w 1929 r. w polskiej miejscowości Gruzlywec (rejon Marchlewski – polski rejon w Związku Radzieckim 1925-1935). Była 13 dzieckiem w rodzinie. Jej ojciec Kamil 7 stycznia 1936 w wieku 52 lat został rozstrzelany, tego samego dnia w wieku 26 lat został rozstrzelany brat ojca Józef (stryj pani Cezarii). W czasach, kiedy Polaków deportowano z rodzinnej wioski do Kazachstanu, mamie Cezarii udało się uciec. Cały czas do powrotu matki Cezarią opiekowała się starsza siostra Regina. Swoją matkę Cezaria zobaczyła, kiedy miała już 12 lat. Czasy głodu, deportacji, życie bez rodziców, wspomina jako bardzo trudne i smutne. Teraz pani Cezaria regularnie chodzi do kościoła, dobrze mówi po polsku, mieszka razem z mężem, ma już dorosłe dzieci.
W ramach realizacji projektu na prośbę zaprzyjaźnionej polskiej rodziny pani Anny i pana Krzysztofa Alwast, przekazaliśmy także pomoc weteranom WP: Bronisławie Prysiażniuk (urodzona w 1926, 2 Armia Polska, 4 Zapasowy Pułk Piechoty, szeregowa); Zygmuntowi Wengłowskiemu (urodzony w 1925, 1 Armia Polska, 13 Pułk Artylerii Samochodowej, radiotelefonista, plutonowy); Baltazarowi Wierzchowieckiemu (urodzony w1926, 4 Dywizja Piechoty, 10 Pułk Piechoty, strzelec, szeregowy. uhonorowany polskimi nagrodami); Wiktorowi Więckiewiczowi (urodzony w 1925, 10 Dywizjon Artylerii Szturmowej, radiostacja, sierżant); Anatolowi Zywotiaginowi (urodzony w 1924, 3 Brygada Artylerii Haubic, 10 Pułk Artylerii Haubic, technik artyleryjski, podporucznik).
Dziękuję Państwu Annie i Krzysztofowi Alwast za wsparcie dla weteranów WP z obwodu żytomierskiego.
Do kombatantów oprócz pomocy finansowej dotarło także pismo informacyjne o następującej treści: „Proszę przyjąć ten datek ku pamięci naszej rodziny mieszkającej do czasów II wojny światowej we Lwowie. Jeden z nich zaginął bez wieści w okresie 1939/1940, drugi Ryszard Paudyn po nieudanej próbie przedarcia się na Węgry, został wywieziony do lagrów na Syberii. Przeżył cudem. Po utworzeniu Armii Polskiej w Rosji Sowieckiej i jej przejściu na Bliski Wschód wziął udział w walkach o wzgórze Monte Cassino, w walkach o Piedimonte, Boonie i Loreto w Pułku 6 Pancernym Dzieci Lwowskich. Prosimy, aby ku pamięci sp. por. Ryszarda Paudyn żołnierza pochodzącego ze Lwowa polscy kombatanci otrzymali ten datek od jego rodziny, czyli nas. Proszę tez przekazać od nas, ze w 100 lecie tak pięknej rocznicy Odzyskania Niepodległości płyną dla weteranów z Żytomierza od nas z Kanady najserdeczniejsze życzenia za ich walkę, odwagę, krew, bohaterstwo i to, ze o nich z Anią pamiętamy i dziękujemy, ze byli żołnierzami życzymy im dużo zdrowia”.
Projekt „Pomoc socjalna i charytatywna dla środowisk polskich przy Obwodowej Organizacji Społecznej „Studencki Klub Polski” jest współfinansowany w ramach sprawowania opieki Senatu Rzeczypospolitej Polskiej nad Polonią i Polakami za granicą w 2018 roku za pośrednictwem Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”.
Walentyna Jusupowa, Studencki Klub Polski w Żytomierzu, 04.08.18 r.
Leave a Reply