Fot. Depositphotos
Znak krzyża
W imię Ojca, Syna i Ducha Świętego,
znak na krzyżu – chrześcijańskiego,
który mnie do zbawienia przybliża,
i z trudem życia na ramiona się zbliża.
Z krzyżem Zbawiciela życie znoszę,
nie wiem, czy i kiedy Pana przeproszę,
za grzechy swe, za winy me.
Chrystus cierpiał – czy serce me wzruszę,
gdy Jego krzyża dotknie duszę?
Może pod koniec ziemskiej drogi
Pan zauważy mnie, swego ucznia pokornego.
Tomasza przykład, niech mnie wspiera,
może Pan duszę mą do nieba zabiera.
Doczesne ciało zostawić trzeba,
lecz krzyż prowadzi mnie wprost do nieba.
Wierzę w znak krzyża – znak mojej wiary,
krzyż mnie doświadcza, nie omija,
przez życie ze mną się przebija.
A gdy o rodzinę wspomnieć mam,
pochodzimy z parafii, gdzie krzyż chwalebny trwa.
To on jednoczy nas przy stole wigilijnym,
w świątecznym blasku, w tradycji rodzinnym.
Jak przodkowie, tak i my,
wierni Krzyżowi, wierni Bogu przez wieki dni.
Tomasz Smoleń, Lublin, wrzesień 2024 r.
Leave a Reply