Marcelina Darowska w otoczeniu swoich podopiecznych. Fot. krolowa.pl
Z Czerkaszczyzną, Podolem i Tarnopolszczyzną jest ściśle związana biografia Marceliny Darowskiej – polskiej zakonnicy, błogosławionej Kościoła rzymskokatolickiego, działaczki oświatowej, współzałożycielki Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i wieloletniej przełożonej tej wspólnoty.
Matka Marcelina urodziła się 16 stycznia 1827 r. w Szulakach w guberni kijowskiej niedaleko Czerkas w rodzinie marszałka miejscowej szlachty Jana Kotowicza. W domu otrzymała podstawowe wykształcenie, а w wieku 12 lat została wysłana przez rodziców do pensjonatu dla dziewcząt do Odessy. Po ukończeniu nauki Marcelina powróciła do Szulak, gdzie przez 7 lat pomagała ojcu w prowadzeniu gospodarstwa oraz uczyła wiejskich dzieci.
W 1849 roku, podporządkowując się woli ojca, Marcelina wyszła za mąż za Karola Darowskiego. Jednak ich małżeństwo nie trwało długo. Po trzech latach Karol zmarł na tyfus, a wkrótce, w styczniu 1853 r., nagle zmarł ich dwuletni syn. Pozostała córka. Te tragiczne wydarzenia odcisnęły się na stanie zdrowia Marceliny. Wiosną tegoż roku udała się w podróż po Europie w celach leczniczych.
Na zaproszenie rodziny pojechała do Paryża, gdzie poznała zmartwychwstańca, ojca Aleksandra Jełowickiego, który wpłynął na jej światopogląd i późniejsze losy. Namówił ją na wyjazd do Rzymu, by odbyć pokutną pielgrzymkę do siedmiu bazylik rzymskich. Tam zetknęła się z o. Hieronimem Kajsiewiczem zmartwychwstańcem oraz z Józefą Karską. Razem z nimi założyła Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. W 1861 r. siostra Marcelina złożyła śluby wieczyste i w tym samym roku, po śmierci Józefy Karskiej stanęła na czele zgromadzenia.
W 1863 r. siostra Marcelina przeniosła swoją wspólnotę z Rzymu do Jazłowca na Podolu (dzisiaj na terenie obwodu tarnopolskiego), gdzie otworzyła zakład naukowo-wychowawczy dla dziewcząt, który wkrótce stał się ośrodkiem kultury o wysokim poziomie duchowym. Przy klasztorze siostry prowadziły szkołę średnią i elementarną, w których kształciły się dzieci z okolicznych rodzin wiejskich, zarówno pochodzenia polskiego, jak i ukraińskiego.
Później Matka Marcelina założyła podobne ośrodki w Jarosławiu, Niżniowie, Nowym Sączu, Słonimiu i Szymanowie.
Matka Marcelina zmarła 5 stycznia 1911 r. w klasztorze w Jazłowcu, którym opiekowała się przez 50 lat. Została pochowana w klasztornym grobowcu.
6 października 1996 r. w Rzymie została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II, zaś w 1999 r. kaplicę sióstr niepokalanek w Jazłowcu podniesiono do rangi sanktuarium Marceliny Darowskiej.
Matka Marcelina obecnie jest patronką licznych placówek oświatowych, założonych przez siostry ze stworzonego przez nią zgromadzenia.
Sergij Porowczuk na podstawie tekstu KG RP w Łucku, 16 maja 2021 r.
Leave a Reply