12 grudnia 1880 roku w Drohobyczu urodził się Eugeniusz Kucharski – polski historyk i teoretyk literatury, wybitny znawca twórczości Aleksandra Fredry.
W 1901 r. ukończył Gimnazjum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze. W latach 1902–1906 odbył studia filologiczne na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie. W latach 1907–1908 studiował w Paryżu, Rzymie i Florencji. W latach 1908–1914 był nauczycielem języka polskiego i francuskiego w szkołach średnich w Tarnopolu, Stanisławowie i Lwowie. W 1909 r. obronił na Uniwersytecie Jana Kazimierza doktorat na temat ,,Romantyzm w komediach Fredry”.
W czasie I wojny światowej był oficerem w armii austriackiej. Od 1915 do 1917 r. przebywał w rosyjskiej niewoli w Ufie i Orenburgu. Po uwolnieniu z niewoli założył w Orenburgu polskie gimnazjum. W 1918 r. wrócił do Lwowa i do 1927 r. był nauczycielem szkół średnich. W 1921 r. uzyskał habilitację. Był nauczycielem języka francuskiego w XII Państwowym Gimnazjum we Lwowie, skąd w 1926 r. był urlopowany celem objęcia katedry literatury słowiańskiej na Uniwersytecie we Fryburgu w Szwajcarii. W 1928 r. otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego, obejmując po poecie Janie Kasprowiczu Katedrę Literatury Porównawczej na UJK.
Był profesorem historii porównawczej literatury polskiej, członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, członkiem czynnym (od 1921) i sekretarzem Wydziału Filologicznego Towarzystwa Naukowego we Lwowie.
W czasie II wojny światowej brał udział w tajnym nauczaniu na poziomie uniwersyteckim. W 1946 r. zamieszkał w Toruniu i kontynuował pracę naukową oraz dydaktyczną na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika.
Lidia Baranowska, fot. NAC, 23 grudnia 2025 r.
Leave a Reply