Fot. Roman Wojcicki, Sądowa Wisznia
16 lipca 2024 roku parafianie kościoła rzymskokatolickiego pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych wyruszyli w tradycyjną pielgrzymkę do pobliskich Stojaniec. W tej miejscowości znajduje się kościół Matki Bożej z góry Karmel – MB Szkaplerznej, konsekrowany w 1714 roku.
Do miejscowego obrazu łaskami słynącego wciąż przyjeżdża dużo ludzi. Kiedyś były tu całe autokary pielgrzymów z Polski. Teraz w czasie inwazji rosyjskiej na Ukrainę gości „zza Sanu” jest coraz mniej. XVIII-wieczny modrzewiowy kościółek jest zabytek klasy zerowej – podają niektóre media. Świątynia ta, jest rzadkością jako budowla drewniana, sakralna kościoła rzymskokatolickiego na tym terenie.
O kościele w Stojańcach możemy odnaleźć informację na stronie Stowarzyszenia Pomocy Polakom we Lwowie i okolicach – Tońko i Szczepko:
W 1897 roku w stojanieckim kościele zamontowano organy. Na początku XX wieku dobudowano część murowaną. Zdecydował o tym ks. Jan Biega, bo parafia była ogromna, a wierni nie mieścili się w świątyni.
Dobudowano zachrystię i dzwonnicę. W 1913 dach kościoła pokryto blachą. W 1922 zadzwonił tam dzwon „MARIA”, a w 1925 „JÓZEF”.
Parafia w Stojańcach, która należała do dekanatu Mościska, diecezji przemyskiej powiększała się. W 1913 -1933 liczyła od 3 – 4 tysięcy wiernych. Proboszczem był wtedy Stanisław Jaworski.
Wraz z wybuchem wojny nastały ciężkie czasy. Pracujący tam ks. Józef Bełch, kapelan AK ratował przez wywózką do obozów zagłady miejscowych Żydów. Wszystkim parafianom i braciom ,,starszym w wierze” pisał dokumenty pochodzenia aryjskiego, dzieci żydowskie trafiały do ochronki zakonnic w Sądowej Wiszni.W 1945 miejscowi Polacy zostali ekspatriowani na Ziemie Odzyskane. Ks. Antoni Gancarz – Niezabitowski z wiernymi znalazł się w Powidzku. Wraz z nimi XVII wieczny obraz MB Miłościwej – Stojanieckiej.
Kościół zamknięto, oddano wiernym w 1990 roku.
A także w Wielkim Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego i Krajów Słowiańskich:
Stojańce, dawniej Stojanice to wieś położona 12 kilometrów od Mościsk, 7 klm. od Sądowej Wiszni.
W 1880 r. było 249 domy mieszkalne, 1294 mieszkańców, 967 Polaków, 378 Rusinów.
Parafia rzymskokatolicka, dekanat jaworowski. Według podania miał ją założyć w XV w. Czuryło de Goraj. W XVI w. przeszedł kościół w ręce dyssydentów, ale w 1631 r. wrócił znowu do katolików za wolą Eufemii de Goraj Czuryłówny, wdowy po Hieronimie z Tenczyna Ossolińskim, staroście żydaczowskim i janowskim,
Do parafii należą Chorośnica, Królin, Siedliska, Słabosz, Słomianka, Tuligłowy, Twierdza, Wojkowice, Zawadów. Kościół obecny konsekrowany w 1714 roku, dekanat sądowowiszeński. We wsi jest także cerkiew i szkoła etatowa jednoklasowa. Jest tu tak zwana Tatarska mogiła.
Słowo Polskie za: Roman Wojcicki, Sądowa Wisznia, 20 lipca 2024 r.
