Fot. shutterstock
Komunikat Konferencji Biskupów Ukrainy w sprawie ogłoszenia przez Dykasterię Credo „FIDUCIA SUPPLICANS” o duszpasterskim znaczeniu błogosławieństw.
Dokument Watykańskiej Dykasterii ds. Katechizmu analizuje różne rodzaje błogosławieństw, jakich duchowni mogą udzielać poza liturgią. W dokumencie podkreślono także, że błogosławieństwa liturgicznego może udzielić tylko ten, kto pragnie prowadzić życie w sposób który podoba się Bogu i prosi o błogosławieństwo. Zamiast tego poszerza rozumienie błogosławieństwa pozaliturgicznego, które zwykle udzielane jest wszystkim ludziom, wprowadzając możliwość „błogosławienia par homoseksualnych”. To właśnie ta możliwość wywołała burzę reakcji i nieporozumień w kwestiach moralności i doktryny Kościoła katolickiego na temat tego rodzaju błogosławieństwa.
A dzieje się tak dlatego, że pojęcie „błogosławieństwa” przez wielu jest postrzegane jako „pozwolenie”, zwłaszcza jako „pozwolenie na grzech”. Chociaż z całego dokumentu jasno wynika, że nie ma „zezwolenia” ani „błogosławieństwa” na wspólne życie homoseksualne lub życie w grzechu, ani też nie ma żadnej zmiany w tradycyjnym nauczaniu Kościoła na temat małżeństwa, koncepcji błogosławienia par tej samej płci, czy też pary nieuregulowane sakramentalnie można postrzegać jako legalizację tego związku.
Dokument stara się podkreślić bezgraniczną miłość Boga do wszystkich ludzi, także grzeszników, i w związku z tym pokazać, że Kościół nie odrzuca tych osób, czyli osób o skłonnościach lub wręcz działaniach homoseksualnych. Jednak, jak się wydaje, rozróżnienie między osobą a jej rangą, miłosiernym przyjęciem tej osoby i wyraźną dezaprobatą dla jej grzechu nie jest zbyt wyraźnie czytelne w tekście.
Jednocześnie dokument koncentruje się głównie na dwóch kategoriach osób: żyjących w związkach nieuregulowanych sakramentalnie (mężczyzna i kobieta) oraz parach osób tej samej płci. Tym samym dokument w ten sam sposób interpretuje sytuację nieuregulowanych sakramentalnie par mężczyzny i kobiety oraz par osób tej samej płci. Pierwsza i druga sytuacja to stan grzechu ciężkiego, ale wydaje się, że należy je rozpatrywać oddzielnie.
Postrzegamy niebezpieczeństwo w dwuznacznym sformułowaniu, które powoduje różnice zdań wśród wiernych. W dokumencie pominięto to, że Ewangelia wzywa grzeszników do nawrócenia, a bez wezwania do porzucenia grzesznego życia par homoseksualnych błogosławieństwo może wyglądać jak aprobata. Podkreślamy jednak, że w dokumencie wielokrotnie podkreśla się, że błogosławieństwo par jednopłciowych w żadnym wypadku nie stanowi legalizacji takiego wspólnego pożycia, a nauczanie Kościoła katolickiego dotyczące sakramentu małżeństwa, jakim jest związek mężczyzny i kobiety, pozostaje bez zmian.
Konferencja Biskupów Rzymskokatolickich Ukrainy, 19 grudnia 2023 r.
Słowo Polskie, 20 grudnia 2023 r.
Leave a Reply