Kardynał Marian Jaworski swoje najstarsze i najwyższe polskie odznaczenie Order Orła Białego „w uznaniu znamienitych zasług dla odbudowy życia religijnego na Kresach wschodnich, pogłębiania dialogu ekumenicznego oraz za osiągnięcia naukowe w dziedzinie filozofii i teologii”, które otrzymał w marcu br z rąk prezydenta RP Andrzeja Dudy, złożył jako wotum dziękczynne Matce Bożej Kalwaryjskiej.
– Przychodzę tu, by Matce Bożej złożyć losy naszej Ojczyzny i prosić o spokój, bezpieczeństwo i zgodę – mówił Marian Jaworski, przewodnicząc 20 maja w Mszy świętej w sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. Odznaczenie zostało umieszczone w kaplicy Cudownego Obrazu w bazylice.
Przekazując Order Orła Białego kard. Jaworski wyznał, że z wielkim wzruszeniem przybywa do Kalwarii, aby sprawować Eucharystię w miejscu, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie i mógł cały czas służyć Panu Bogu i Ojczyźnie.
Emerytowany metropolita lwowski mówił, że znaczenie sanktuariów polega na tym, że przybywający do nich wierni doświadczają żywej obecności Boga w swoim życiu. „To dlatego do tego sanktuarium przybywają ciągle na nowo rzesze pielgrzymów, świadomych, że za przyczyną Matki Najświętszej otrzymują wiele łask, dobrodziejstw a nawet cudów.
„Przychodzę tu, by Matce Bożej zawierzyć losy naszej Ojczyzny, by panowało w niej bezpieczeństwo, spokój, zgoda – to wszystko, co możemy otrzymać przez nawrócenie serc i przez dar z nieba. To wotum, które dziś składam Matce Najświętszej, niech będzie ustawicznym wołaniem do Tej, która jest Królową Korony Polskiej, która tyle razy okazała nam swoją łaskę i wstawiennictwo, żeby dalej nas prowadziła” – mówił kardynał Jaworski.
Arcybiskup metropolita-senior archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego kard. Marian Jaworski urodził się 21 sierpnia 1926 we Lwowie. Uczył się w swym mieście rodzinnym, które musiał opuścić po II wojnie światowej wraz z rzeszą Polaków i w 1945 rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym archidiecezji lwowskiej, przeniesionym do Kalwarii Zebrzydowskiej.
Tam też 25 czerwca 1950 przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa lwowskiego Eugeniusza Baziaka, który również musiał opuścić Lwów. W tym samym roku uzyskał magisterium z teologii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracował następnie duszpastersko w parafiach w Baszni Dolnej i w Poroninie, jednocześnie dokształcając się na wspomnianym Wydziale i uzyskując tam w 1952 doktorat z teologii.
21 maja 1984 Jan Paweł II mianował ks. prof. Jaworskiego biskupem tytularnym Lambesi i administratorem apostolskim archidiecezji w Lubaczowie, będącej tą częścią archidiecezji lwowskiej, która pozostała w granicach Polski. Sakry udzielił nominatowi 23 czerwca tegoż roku metropolita krakowski kard. Franciszek Macharski.
Gdy warunki polityczne na to pozwoliły, 16 stycznia 1991 papież mógł przywrócić struktury katolickie na Ukrainie i wówczas mianował bp. Jaworskiego pierwszym po II wojnie światowej arcybiskupem metropolitą lwowskim. W tym też czasie zaczęła się tworzyć konferencja biskupów katolickich Ukrainy i jej pierwszym przewodniczącym został w 1992 właśnie abp Jaworski. W latach 1996-98 był on również równolegle administratorem apostolskim diecezji łuckiej a w 1997 został też rektorem seminarium duchownego we Lwowie-Brzuchowicach.
Gdy w styczniu 2001 Jan Paweł II zapowiadał nowy konsystorz i mianowanie 43 nowych kardynałów, ujawnił, że jednym z nich będzie abp Marian Jaworski, którego kreował już 3 lata wcześniej, nie ogłaszając publicznie jego nazwiska. Na konsystorzu 21 lutego 2001 włączył metropolitę lwowskiego w skład Kolegium Kardynalskiego.
Jako biskup i kardynał Marian Jaworski uczestniczył w wielu ważnych wydarzeniach kościelnych, z Synodami Biskupów na czele oraz w konklawe po śmierci Jana Pawła II, które 19 kwietnia 2005 wybrało Benedykta XVI. Tenże papież przyjął rezygnację kard. Jaworskiego z urzędu metropolity lwowskiego 21 października 2008. Kardynał wrócił wówczas do Polski i zamieszkał w Krakowie.
Słowo Polskie na podstawie informacji ekai.pl, 22.05.17 r.
Leave a Reply