Podczas wykonania prac archeologicznych w obrębie podwórka dzisiejszego prawosławnego soboru Przemienienia Pańskiego (byłego kościoła dominikanów) odkrywcy natknęli się na ponad 1,5-metrowej grubości fundamenty nieznanej budowli.
Po gruntownym zbadaniu dokumentów archiwalnych okazało się, że chodzi o jeden z najstarszych kościołów na Podolu – pierwszy drewniany kościół Dominikanów, wybudowany prawdopodobnie w pierwszych latach trzeciej dekady XVII wieku.
Dzisiaj władze lokalne, obwodowe oraz winnicka społeczność aktywnie pracują nad stworzeniem koncepcji rezerwatu „Mury” – obejmującego tereny byłych klasztorów Jezuitów i Dominikanów przy ulicy Sobornej (była Latyczowska w czasach I RP).
27 stycznia w gmachu Winnickiej Rady Obwodowej odbyło się spotkanie członków winnickiej Społecznej Rady, na którym w pierwszej kolejności poruszono tragiczny stan zewnętrznej części Murów – fragmentu ogrodzenia oraz narożnej wieży, która w XVII wieku pełniła rolę wieży obronnej. Podczas posiedzenia młody winnicki architekt Eugeniusz Sowiński zaprezentował szkice, przedstawiające możliwy wygląd pierwszego drewnianego kościoła dominikanów, spalony prawdopodobnie w okresie Chmielniczyzny i nie odbudowany ze względu na nową koncepcję rozwoju centralnej części miasta i postawienie nowej dominikańskiej świątyni wzdłuż centralnej ulicy.
Nie zważając na to, że władze obwodowe i miejskie zadeklarowały dofinansowanie pierwszej części prac restauracyjnych jednej z najstarszej części Murów, prace dotychczas nie ruszyły. Na spotkaniu członków Społecznej Rady, słowo na którym zabierali m. in. historycy Jurii Legun, Oleksander Fedoryszen oraz o. Władysław Demczenko (UPC) postanowiono zaapelować do władz by stworzyli efektywny mechanizm komunikacji z udziałem Cerkwi prawosławnej, dzierżawiącej obecnie teren podwórka byłego kościoła Dominikanów oraz zaprzestania wszystkich prac budowlanych na jego terenie do czasu, kiedy zostaną zakończone badania archeologiczne.
Słowo Polskie, 29.01.17 r.
