Listy do redakcji. Bądźmy ludźmi o szerokich horyzontach

Niedawno wróciliśmy z jednotygodniowej podróży do Malanowa (województwo wielkopolskie). Będąc uczestnikiem tej podróży,chciałem opowiedzieć o świetnym programie wymiany uczniów z dwóch szkół: Gimnazjum w polskim Malanowie i szkoły Nr 1 w ukraińskim Tulczynie, położonym na terenie obwodu winnickiego. Taka wymiana trwa już z 2007 roku. Przez cały czas jej trwania dobrze zaprzyjaźniliśmy się z polskimi kolegami, staliśmy się jedną rodziną.

Każda kolejna podróż jest niepowtarzalna, lecz szczególnie chcę opowiedzieć o ostatniej…

W tym roku Malanów powitał nas jak zawsze – radośnie i gościnnie. Mieszkaliśmy w domach mieszkańców Malanowa, co pomogło w nam w głębszym poznaniu prywatnego życia Polaków i porównania go z realiami ukraińskimi. Cały tydzień był rozpisany po dniach i po godzinach. Mieliśmy okazję poznać katolickie tradycje, byliśmy w kościele. W pierwszy dzień – poniedziałek – byliśmy na lekcjach, a po obiedzie – kąpaliśmy się w basenie. We wtorek wyruszyliśmy na wycieczkę do Torunia – ojczyzny Kopernika. W tym mieście zobaczyliśmy dużo ciekawego, zwiedzaliśmy różne muzea i inne ciekawe miejsca, piekliśmy pierniki w Muzeum Toruńskiego  Piernika. W następnych dniach  poznawaliśmy polską szkołę, byliśmy na różnych lekcjach. W czwartek wzięliśmy udział w festiwalu ukraińskiej kultury, gdzie rozbrzmiewały ukraińskie piosenki i można było spróbować dań kuchni ukraińskiej.

W piątek odbyła się gra erudytów, na której zwycięstwo zdobyła drużyna z Tulczyna.  W przeciągu całego  pobytu w Polsce mieliśmy rozmaite zawody sportowe oraz dyskotekę. Odwiedziliśmy  miasto Turek. Na koniec było pożegnanie, trudne dla obydwu stron. Wszyscy płakali, lecz wiedzieliśmy, że za rok znów czeka na nas spotkanie.

Kolejna podróż do Polski sprawiła na mnie niewiarogodne wrażenie. Wszyscy jesteśmy rozni, ale łączy nas szacunek i przyjaźń oraz – troską o przyszlość. Marzę, by w przyszlości byliśmy ludźmi o szyrokich horyzontach, bez stereotypów. Żeby to osiągnąć musimy sporo uczyć się, pracować i komunikować się z rówieśnikami z Polski.

Oleg Ostropolski, 21.11.15 r.

 



Skip to content