Plac Mariacki był kiedyś popularnym miejscem we Lwowie. Przystawali tu na chwilę robotnicy spieszący wczesnym rankiem do pracy, później uczniowie w drodze do szkół, urzędnicy idący do biur. A przez cały dzień przychodzili tu emeryci grzejący się w słońcu i nianie z dziećmi, które z zachwytem patrzyły na ptaszki pijące wodę lub kąpiące się w studzience.
LITANIA ZIEMI LWOWSKIEJ
Matko Boska, Patronko z Jazłowca,
Co przy świętej schodziłaś niedzieli
W nasze strony,
i błądząc przez pola,
W starych szańcach
o zboczach z jałowca,
Pośród winnic i sadów moreli —
W niebo niosłaś uroki Podola.
Matko Boska, Święta z Kochawiny,
Na niebieskiej umieszczona smudze
Pod opieką brązowego skrzydła,
Gdzie jesienią wianki jarzębiny
I czerwono płową kukurudzę
Przynoszono ci zamiast kadzidła.
Matko Boska, Panno z Busowiska,
Z naszych Karpat,
które pachną smołą
I oddechem traw na połoninie,
Czyje światło w oku twym odblyska
I skąd wiatr ci wypogadza czoło,
Kiedy lasem zachwycony płynie.
Siostro Marii cerkiewnej ze Spasa,
Co się w innej wysłowiła mowę
A z tych samych słynie u nas cudów!
Złoty jeleń w puszczy się wypasa,
Złote w dębach dochodzi listowie,
Złoty wiek był pogodą twych ludów.
Matko Siewna z polnego rozstaju,
Na figurze schylona ubogiej,
By urodzaj wypatrzeć niepłonny,
Bogumiła pątniczko po kraju,
Towarzyszko codzienna znad drogi
— Pozwołujcie się wszystkie Madonny!
Każdy znak wasz i krzyż mówi głośno,
Że ta ziemia w koronie jest waszej
I że wiernie szkaplerze swe chowa.
Spójrzcie wokół. Burze nad nią rosną,
Noc bezmierna ponad światem straszy
I o pomoc bije dzwon od Lwowa.
Spójrzcie, Matki w cierpieniu zaprawne,
Ile kości i łez po wygnańcjach
I mąk ile ojczyzny nam Strzeże!
Pozwołujcie chorągwie swe dawne
Śród jałowców podolskich na szańcach,
Amen, amen — modlą się żołnierze.
Kazimierz Wierzyński ze Zbioru „Krzyże i miecze
Słowo Polskie za: Orzeł Biały, listopad 1968, 17 listopada 2024 r.
Ilustracja: STUDNIA PANNY MARII NA PLACU MARIACKIM WE LWOWIE, Z KTÓREJ ROSJANIE USUNĘLI STATUĘ
Leave a Reply