Fot. Haloart
dedykacja:
Laura Ragnheidur Marciniak
Baloo och Rehab
w Sztokholmie
Dzień z Laurą
noc
z Laurą
to taki cichy szept chwili
świt
to jeszcze zapach maciejki
i
pierwszy szelest skrzydeł zbudzonych motyli
i biały brzask
co płonie jasnością cudnie
krople rosy
i śpiew kosa
który zamilknie na chwilę w słoneczne południe
i Laury oczy
mówiące poranne pacierze
i jej spojrzenie
niewinne
i rączka z piórem błądząca po białym papierze
i pierwsze nieśmiałe litery
pisane spojrzeniem
i taniec na scenie
w białej sukni baletnicy
i krolik Baloo
tańczący obok w czerwonej spódnicy
i rozbiegany konik na biegunach
i
mrówka arie śpiewająca
i
kózka
na łące psocząco becząca
i świerszcz – skoczek
kosz z jabłkami niosący
królik Siri
i Rehab
i
wiatr popołudniowy
między starymi domami błądzący
i późne popołudnie
i wczesna wieczerza
i Laury małe dłonie
ciche brawa klaszczące
i
jej nowe spojrzenie
i zorze wieczorne powoli bladnące
i cukrowy baranek
brykający po łące
i dwa szybkie ślimaki
wozy
ze zbożem z pól do stodół ciągnące
i…
dobrej nocy Lauro
Piotr i Jerzy Marciniak specjalnie dla Słowa Polskiego,
tłumaczenie z języka szwedzkiego: Jerzy Marciniak, 17 października 2018 r.
Leave a Reply