8 września 2017 roku przypada 300. rocznica koronacji Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej Królowej Polski koronami papieża Klemensa XI.
– Wizerunek Bogurodzicy na Jasnej Górze – otaczany czcią od ponad 600 lat – jest jednym z najważniejszych religijnych i materialnych skarbów narodowych. Jasna Góra jako duchowa stolica Polski stanowi główny ośrodek tego kultu i pielgrzymowania na ziemi polskiej – głosi uchwała, przyjęta 15 grudnia głosami 349 posłów w Sejmie, ustanawiająca rok 2017 rokiem 300-lecia Koronacji Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.
Jak podkreślono w dokumencie: „uroczystość koronacyjna zjednoczyła wszystkie stany i była ogólnonarodową manifestacją wiary a akt uznający Maryję Królową Polski stał się punktem odniesienia dla zrywów narodowych, kształtowania się idei wolności oraz nadziei na duchowe odrodzenie”.
Przywołane zostały również okoliczności koronacji obrazu: „Po cudownej obronie Jasnej Góry w czasie potopu szwedzkiego – l kwietnia 1656 roku król Jan Kazimierz, składając śluby w katedrze lwowskiej, polecił Rzeczpospolitą opiece i obronie Matki Bożej, którą obrał na Królową Polski. Trzeba było czekać do roku 1717, aby dopełniło się królewskie ślubowanie. Decyzją Stolicy Apostolskiej pozwolono na koronację Madonny – jako pierwszej spoza Rzymu – papieskimi diademami i używanie tytułu Królowej Korony Polskiej” – napisano w uchwale.
W uchwale czytamy ponadto, że „wizerunek Bogurodzicy na Jasnej Górze – otaczany czcią od ponad 600 lat – jest jednym z najważniejszych religijnych i materialnych skarbów narodowych”. „Jasna Góra jako duchowa stolica Polski stanowi główny ośrodek tego kultu i pielgrzymowania na ziemi polskiej” – głosi dokument.
Pochodzenie ikony jest owiane tajemnicą. Najstarszym pisemnym źródłem, które możliwe wskazuje, skąd przybył do Polski obraz, jest „Translacio tabule” pochodzące z 1. połowy XV wieku. Jego opis głosi, że obraz namalowany był podobno przez Łukasza Ewangelistę. Cesarz Konstantyn Wielki miał sprowadzić ten obraz z Jerozolimy do Konstantynopola, a później podarować go księciu ruskiemu Lwu. Następnie w trakcie działań wojennych prowadzonych przez króla Ludwika Wielkiego na Rusi obraz miał dostać się w Bełza (okolice Lwowa) w ręce księcia opolskiego Władysława, który przywiózł go do Polski i ofiarował Paulinom na Jasnej Górze.Za datę podarowania obrazu Paulinom przyjmuje się 31 sierpnia 1384 roku, a za inicjatora uważa się księcia opolskiego Władysława. Za udowodnioną uznaje się także datę uszkodzenia obrazu 16 kwietnia 1430 roku. Motyw tego napadu (rabunkowy czy polityczny) jest mniej znany, także sprawcy nie zostali całkiem zidentyfikowani. W każdym razie w trakcie napadu obraz bardzo poważnie uszkodzono, deska na której spoczywał pękła na trzy części, a obraz pocięto podobno cięciami miecza (a może noża czy sztyletu – dokładnie nie wiemy).
8.IX.1717 roku obraz ukoronowano koronami podarowanymi przez papieża. Konstytucja sejmowa z 1764 roku potwierdziła, że Rzeczpospolita jest „do swej Najświętszej Królowej Maryi Panny w częstochowskim obrazie cudami słynącej nabożna i jej protekcji w potrzebach doznawająca”. Natomiast negatywnie odnosili się do kultu Matki Boskiej Częstochowskiej szczególnie zaborcy pruscy, dopatrując się w tym kulcie nie tylko religijnych wartości, lecz przede wszystkim podtrzymywania Polskości i patriotyzmu narodu. Kopia obrazu Matki Bożej Częstochowskiej słynęła łaskami w sanktuariach maryjnych na Podolu, m.in. w Czeczelniku.
Słowo Polskie na podstawie informacji PAP, 17.12.16 r.
Więcej na temat: Katolickie cudowne obrazy na Winnicczyźnie: przeszłość i teraźniejszość
