W dniu 13 lutego 2015 roku odszedł do wieczności Piotr Perewoznyk, zasłużony architekt i malarz Ukrainy, według projektów którego odnowiono i zbudowano wiele kościołów rzymskokatolickich na Polesiu oraz Wołyniu. Żałobna Mszę świętą w intencji duszy ś.p. Piotra Perewoznyka odprawiono w sobotę 7 marca w żytomierskim klasztorze sióstr benedyktynek. Mszę świętą celebrował ordynariusz diecezji charkowsko-zaporoskiej biskup Stanisław Szyrokoradiuk.
Piotr Perewoznyk urodził się 22 lutego 1944 roku w mieście Іzium (obw. chersoński). W 1972 roku ukończył on Wydział Architektury Lwowskiej Politechniki. Przez prawie ćwierć wieku ten znany architekt współpracował z żytomierską i później – kijowsko-żytomierską diecezją w zakresie renowacji i budowy obiektów sakralnych.
Współpraca z ś.p. Panem Piotrem rozpoczęła się od rozbudowy domu parafialnego w rezydencji biskupiej przy katedrze św. Zofii w Żytomierzu. Po udanej realizacji tego projektu żytomierski architekt wyremontował i wybudował dwadzieścia cerkwi, kościołów, kaplic i klasztorów.
Pomimo udzielania się jako architekt, pan Perewoznyk często pomagał duchowieństwu rzymskokatolickiemu w załatwianiu spraw urzędowych i organizacyjnych przy budowaniu obiektów sakralnych. Przykładem może być uzyskanie pozwolenia na zameldowanie dla sióstr benedyktynek w Żytomierzu w klasztorze, które stało się możliwym przy aktywnym udziale Pana Piotra, który zadziałał w sprawie otrzymania działki rolnej i pozwolenia na budowę.
Największe dzieła Piotra Perewoznyka to – cerkwie, kościoły i budowle sakralne w Nowogradzie-Wołyńskim, Osikowem, Gryszkowcach, Zariczanach, a także w Jabłonicy (dziecięcy obóz Religijnej Misji Kościoła rzymsko-katolickiego „Caritas-Spes”), Worzelu (Wyższe Seminarium Duchowne Przenajświętszego Serca Jezusowego), klasztor i cerkiewny kompleks Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (OMI) w Obuchowie i już wspomniany żytomierski Klasztor Sióstr Benedyktynek.
Pan Piotr uczestniczył w rekonstrukcji siedziby kurii diecezji łuckiej (m. Łuck) i cerkwi we wsi Kywerce (obw. wołyński). Ponadto w dorobku ś.p. Pana Perewoznyka jest także protestancka świątynia w Żytomierzu — kościół pw. Testamentu Jezusa Chrystusa.
Również według projektu pana Piotra zbudowano także żytomierski Memoriał Ofiarom Wielkiego Głodu na Ukrainie w latach 1932-33.
Za swoją wieloletnią pracę Piotr Perewoznyk został wyróżniony tytułem zasłużonego architekta i malarza Ukrainy oraz honorowym tytułem „Rycerz Ojczyzny”. Za odrodzenie duchowości na ukraińskich ziemiach otrzymał on szczególne błogosławieństwo od metropolity kijowskiego i całej Ukrainy, arcybiskupa większego Włodzimierza, a także od Ojca Świętego Benedykta XVI.
Piotr Perewoznyk był głęboko wierzącym i praktykującym chrześcijaninem oraz przykładem żywej wiary i praktyki religijnej, które również można nazwać wzorcem praktycznego ekumenizmu, świadectwem tego, jak jedność Chrystusowego Kościoła ujawnia się w życiu konkretnego człowieka. Był człowiekiem, który nie tylko deklarował swoją przynależność do cerkwi prawosławnej, ale był prawdziwym Chrześcijaninem. Uważał, że prawdziwy naśladowca Syna Bożego nie musi zmieniać obrządek i „przechodzić” z jednej Cerkwi (Kościoła) do innej, żeby czynić ludziom dobro i żyć, jak zapowiadał Jezus Chrystus.
Podczas Mszy żałobnej biskup Stanisław Szyrokoradiuk zaznaczył, że oddanie się Piotra Perewoznyka sprawom budownictwa sakralnego odbiło się echem w sercach tych, którzy mieli przyjemność z nim współpracować. Wszyscy lubili Pana Piotra i szanowali – i prawosławnі, i katolicy, a także wszyscy, komu on pomagał, kto z nim spotykał się podczas pracy oraz w życiu codziennym.
Anna Denysiewicz, na podstawie credo-ua.org
