Poezja Tomasza z Lublina. Czas Przemijania

Źródło: http://czas-przemija-chwila-zostaje.blog.pl/

Na stronach Słowa Polskiego ponownie gościmy poetę Tomasza Smolenia z Lublina.  Na początku lutego w rozmowie przez  Skype  Pan Tomasz zdradził,  że przygotowuje kolejny, piąty już tomik swoich wierszy. Publikujemy jeden z nowszych jego utworów…

Czas Przemijania

Czas ucieka z upływającym
życiem szczęśliwego człowieka.
Sekundy biegną godzina mija
na zatrzymanie  się w biegu nie ma czasu.
Czasami zatrzymać się trzeba
chociaż by po to by zjeść kromkę chleba.
Nie powodzenie proszę przemilcz
młody człowieku
dużo zależy od twojej cierpliwości i dojrzałości.
Uśmiechnij się do bliźniego nieznajomego
stojąc na przystanku
pomóż mu w potrzebie a twoje dobre uczynki
będą zaliczone  do tych drobnych w niebie.
I tak już kończę moje rozważanie
jeszcze krótko  tylko jedno zdanie.
Wydaje się że życie zaplanować się da
lecz nasze plany tyko stwórca zna.
Bo w nie znanej dnia godzinie nasze życie kiedyś minie
pozostaną tylko cienie i o człowieku wspomnienie
w słońca promieniu i duszy mgnieniu
przeniosą mnie do wieczności
ku mojej wielkiej radości
bliżej Boga samego bo chcę być bliżej niego.

Smoleń Tomasz, 05.02.17 r.

Skip to content