Bardzo aktywny w siódmej i ósmej dekadzie XIX wieku polski poeta i komediopisarz, artysta, malarz Adolf Mostowski herbu Dołęga urodził się w na Podolu w Chrystyszczu (blisko Stawków, powiat olhopolski).
Absolutnie dzisiaj zapomniany zarówno w Polsce, jak i na Ukrainie autor „Kwiatów i chwastów” oraz „Komedii pisanej wierszem” wypłynął z niepamięci w maju 2016 roku, kiedy podczas akcji inwentaryzacji wschodniopodolskich cmentarzy, prowadzonej przez Stowarzyszenie „Kresowiacy”, w Chmielniku odnaleziono jego zniszczoną mogiłę.
Szukając śladów twórczości Adolfa Mostowskiego w sieci, udało się natrafić na zbiór jego wierszy i komedii pt.: „Chwasty”, wydanej w Żytomierzu w 1866 roku. Przeglądając figlarną i apolityczną poezję Podolanina natrafiliśmy na kilka wartych uwagi utworów, m.in. „Polka”.
Polka
Gdy ujrzysz dziewicę,
Którejby uroda Tak zdobiła lice,
Jak tę ziemię woda
— To Polka!
Czy wiesz czyje cezy
mają promień święty,
Gdy wzrokiem zatoczy
sypie skry, diamenty?
— To Polka!
Usta, cud koloru
I piękności kwiatu,
Jedyne bez wzoru
Nie skarżące światu
— To Polka!
Brew jakby luk tęczy,
W czole myśl wyryta,
Harmonią głos dźwięczy;
Istny wzór kobieta
— To Polka!
Znasz taką istotę,
Której profil cudny
Ma w twarzy tęsknotę,
A bez niej świat nudny.
— To Polka!
Znasz jasne warkocze,
Kibić pełną wdzięku,
Twarzyczki urocze,
Ten drobny kształt w ręku
— To Polka!
Szanowni Państwo, zapraszamy do zapoznania się z twórczością Adolfa Mostowskiego, z pewnością będziecie „pionierami”, poznającymi jego dzieło, zarówno w Polsce, jak i na Ukrainie.
Słowo Polskie, 12.07.16 r.
