7 lutego w dawnym Płoskirowie odbyła się Świąteczna Liturgia z okazji odrodzenia po prawie 200 latach kamieniecko-podolskiej eparchii Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolkickiej.
W uroczystości oprócz greckokatolickiego duchowieństwa wzięli udział także ambasador Watykanu abp Claudio Gugerotti, arcybiskup Mieczysław Mokrzycki, biskup ordynariusz rzymskokatolickiej diecezji kamieniecko-podolskiej Leon Dubrawski, biskup pomocniczy Radosław Zmitrowicz, episkop cerkwi prawosławnej kijowskiego patriarchatu Antoni, przedstawiciele lokalnych władz oraz liczna grupa wiernych wschodniego i zachodniego obrządków.
Ilość gości znacznie przekroczyła możliwości cerkwi pw. Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy. Ponad połowa wiernych uczestniczyła w Liturgii na placu przed soborem, obserwując Mszę na dużym zewnętrznym ekranie.
– Podole to ziemia, gdzie obydwa kościoły wschodniego i zachodniego obrządku współistnieją od stuleci. Duchowieństwo i wierni, którzy reprezentują wschodni i zachodni kościół są obecni tutaj na tej ważnej uroczystości. Stolicą nowej eparchii stanie się dawny Płoskirów, w którym zasiądzie arcybiskup i i metropolita Wasyl (Semeniuk) – mówił Arcybiskup Większy Swiatosław (Szewczuk).
– Ta dzisiejsza uroczystość świadczy o braku na terenie Podola konfliktów na tle religijnym. Zawsze szukaliśmy i odnajdowaliśmy porozumienie. Możliwie właśnie nasz region stanie się kołyską odrodzenia pierwotnych chrześcijańskich tradycji – powiedział w słowie powitalnym metropolita cerkwi prawosławnej Antoni.
Ukraińska Cerkiew Greckokatolicka (unicka) jest największą wśród wszystkich cerkwi obrządku wschodniego (5,5 milionów wiernych). Powstała w 1596 r. wskutek zawarcia unii brzeskiej pomiędzy kijowskim metropolitą Mychajłem Rogozą i trzema archimandrytami, w której uznano zwierzchność episkopatu rzymskiego i rezygnując ze zwierzchnictwa konstantynopolskiego patriarchy.
W przeciągu następnych 200 lat unicka cerkiew aktywnie rozwijała się na Prawobrzeżnej Ukrainie, jej upadek zaczął się po okupacji Polski przez Rosję. Na terenach Galicji, okuowanej przez Austro-Węgry cerkiew unicka zmieniła nazwę na Cerkiew Greckokatolicką. Na terenach zaboru rosyjskiego caryca Katarzyna II aktywnie zwalczała unitów w celu „powrotu wiernych do łona prawosławia”. Sfinalizowały „zjednoczenie się cerkwi” władze sowieckie w marcu 1946 roku, kiedy na pseudosoborze we Lwowie ogłoszeniu o likwidacji Cerkwi Greckokatolickiej. Prawosławny patriarcha Aleksy I błogosławił to wydarzenie. Unici kontynuowali swoją działalność w podziemiu do roku 1989, kiedy tysiące wiernych poszło w procesji do soboru Św. Jura we Lwowie. W grudniu tego samego roku Michaił Gorbaczow spotkał się z papieżem Janem Pawłem II. To spotkanie dało impuls do legalizacji Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej i rozpoczęcia zwrotu skonfiskowanych świątyń.
W 2002 roku na synodzie episkopów UCG zdecydowano o przeniesieniu stolicy cerkwi do Kijowa.
Franciszek Miciński, Słowo Polskie, K.B., 08.02.16 r.
