Magiczne słowa „Karta Polaka” po raz pierwszy zabrzmiały w naszych stronach na początku 2008 roku. Potem do Kijowskiego Konsulatu, a w Winnicy – do hotelu „Podole”pod czas przyjazdu konsula Słomskiego, pociągnęły się długie kolejki ludzi chętnych otrzymać ten dokument.
Oficjalnie MSZ Polski podaje, że:
Karta Polaka może być przyznana wyłącznie osobie nieposiadającej obywatelstwa polskiego albo zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do „Narodu Polskiego” i spełni łącznie następujące warunki:wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów;
-
w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej lub upoważnionego pracownika organizacji o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (organizacji uprawnionej do przyjmowania i przekazywania właściwemu konsulowi wniosków o przyznanie Karty Polaka) złoży pisemną deklarację przynależności do „Narodu Polskiego”;
-
wykaże, że co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej lub posiadało obywatelstwo polskie, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej działającej na terenie jednego z państw, o których mowa w art. 2. ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka, potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat.
Mapa państw (kolor czerwony) których obywatele pochodzenia polskiego mogą się ubiegać o Kartę Polaka.
Karta Polaka może być przyznana wyłącznie osobie posiadającej w dniu złożenia wniosku o wydanie Karty Polaka obywatelstwo Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżańskiej, Republiki Białoruś, Republiki Estońskiej, Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kirgiskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Mołdowy, Federacji Rosyjskiej, Republiki Tadżykistanu, Turkmenistanu, Ukrainy albo Republiki Uzbekistanu.
Kartę Polaka mogą otrzymać jedynie Polacy będący obywatelami ww. państw byłego Związku Radzieckiego. Projektowana zmiana ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353) przewiduje możliwość przywrócenia obywatelstwa polskiego. Jednak prawodawstwo większości państw byłego bloku socjalistycznego nie przewiduje możliwości posiadania podwójnego obywatelstwa, więc z tej możliwości będą mogli skorzystać jedynie np. Polacy w Europie zachodniej lub Stanach Zjednoczonych. Dlatego też, biorąc pod uwagę konieczność wsparcia Polaków na Wschodzie, przygotowany został projekt ustawy – Karta Polaka, która z jednej strony stanowić będzie potwierdzenie przynależności do Narodu Polskiego, z drugiej zaś przyzna jej posiadaczom konkretne przywileje. Kartę Polaka należy więc traktować jako wzmocnienie więzi z Macierzą oraz próbę pewnego zadośćuczynienia Polakom, którzy z przyczyn od nich niezależnych nie mogą posiadać obywatelstwa polskiego[6].
Karta Polaka może być także przyznana osobie będącej obywatelem jednego z państw, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka, której polskie pochodzenie zostało prawomocnie stwierdzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1118).
Kartę Polaka można przyznać małoletniemu na wniosek rodziców gdy oboje rodzice posiadają Kartę Polaka. Gdy tylko jeden kaucja z rodziców posiada Kartę Polaka przyznanie może odbyć się za zgodą drugiego wyrażoną w oświadczeniu złożonym przed konsulem, chyba że drugiemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska. Przyznanie Karty Polaka małoletniemu, który ukończył 16 lat, może nastąpić jedynie za jego zgodą.
Nieoficjalnie, mało kto skorzystał z możliwości, które nadaje Karta Polaka, bowiem dostępne one są wyłącznie na terytorium Polski. Tylko od niedawna weszła w życie nowa ustawa, udostępniająca wjazd posiadaczom Karty Polaka na terytorium innych państw UE.
Dla tego większość z nas,mieszkających na Podolu traktuje ten mały kawałeczek plastiku, nie jako rzecz, dającą materialne korzyści, a raczej – jako więź z narodem polskim, potwierdzająca nasze polskie pochodzenie.
Leave a Reply