Drugie Polskie Zaduszki Poetyckie w Barze

W dniu 23 listopada w Barze odbyły się Drugie Polskie Zaduszki Poetyckie. W ubiegłym roku impreza ta zorganizowana została w nieukończonym budynku Domu Polskiego w Barze. Wtedy, dla środowiska polskiego, było to nieformalne otwarcie długo oczekiwanego Domu Kultury Polskiej. W bieżącym roku spektakl odbył się – dzięki uprzejmości dyrekcji – w sali widowiskowej Szkoły nr 3.

Dlaczego? Z powodu zaawansowanych i bardzo szybko postępujących prac wykończeniowych na zewnątrz i wewnątrz Domu Polskiego. Mamy nadzieję, że w przyszłym roku impreza ta odbędzie się w ukończonym i wyposażonym budynku oraz w odmiennym, rozbudowanym do rozmiaru obwodowego, kształcie.

Tegoroczne Zaduszki przygotowane zostały w oparciu o utwory poetyckie księdza Buryły, Haliny Poświatowskiej, Władysława Broniewskiego, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego oraz Julii Hartwig i miały charakter spektaklu poetycko – muzycznego.

W blasku świec, na tle scenografii nawiązującej do listopadowych świąt Wszystkich Świętych i Dnia Zadusznego, wzbogacone o utwory skrzypcowe, fortepianowe, gitarę klasyczną i śpiew chóralny, refleksyjne słowo poetyckie jeszcze lepiej przemawiało do publiczności.

Pierwsza część tegorocznego programu skupiona była wokół trzech ważnych rocznic: Święta Niepodległości Polski, 70 – tej Rocznicy Wybuchu Powstania Warszawskiego oraz  25 – tej Rocznicy Pierwszych Wolnych Wyborów mających miejsce 4 – go czerwca 1989 roku. Zarówno poezja jak i utwory muzyczne oddały nastrój tych, ważnych dla historii Polski, momentów dziejowych.

Testament Szewczenki i pieśń modlitewna o pokój na Ukrainie oraz minuta ciszy za ofiary kijowskiego Majdanu i toczącej się wojny, zaakcentowały solidarność z niepodległościowymi i proeuropejskimi dążeniami ukraińskich patriotów.

W drugiej części recytatorzy i instrumentaliści zmienili klimat na bardziej osobisty, oscylujący wokół ludzkich bolączek – cierpienia, chorób, starości – aby z kolei powrócić do tych uczuć, które pozwalają człowiekowi przetrwać najtrudniejsze chwile – do wiary i miłości.

Spektakl zakończył się „Pieśnią o pokój” w wykonaniu chóru „Cantica anima” oraz pięknym utworem fortepianowym Fryderyka Chopina.

Widzowie mieli również okazję zapoznania się z polskimi książkami, albumami i mapami zgromadzonymi na wystawie „A to Polska właśnie.”

Małgorzata Michalska, Nauczyciel delegowany przez ORPEG

GK

 

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *