Alina Centkiewicz spod Kijowa – polska pisarka i podróżniczka

5 grudnia 1907 roku w miejscowości Hłuszki niedaleko Białej Cerkwi urodziła się Alina Centkiewicz, pisarka i podróżniczka, autorka książek o tematyce polarnej. Była córką Bolesława Giliczyńskiego i Jadwigi z domu Rogowskiej. W 1918 roku wraz z rodziną przeniosła się do Warszawy.  Tu w 1925 roku  ukończyła gimnazjum żeńskie Związku Nauczycielstwa Polskiego.

W 1923 roku ojciec prezes Stowarzyszenia Opieki nad Emigracją, zabrał Alinę w podróż do Brazylii. Dwa lata później podjęła studia prawnicze w Grenoble. Tu  poznała swego przyszłego męża Czesława Centkiewicza, studenta  elektroniki na Politechnice w Grenoble. Ich miłość przetrwała wojnę, powstanie, obozy koncentracyjne.  Alina Centkiewicz  ukończyła studia w 1929 roku z dyplomem magistra prawa i wróciła do Warszawy.

Opiekowała się chorą matką i sparaliżowanym ojcem. W międzyczasie uczęszczała na kurs bibliotekarski przy Uniwersytecie Warszawskim. W 1932 roku, podjęła pracę  jako kierownik Biblioteki Państwowego Banku Rolnego w Warszawie. Po wybuchu wojny w listopadzie 1939 roku wyszła za mąż za  Czesława Centkiewicza. Alina  do 1943 roku pracowała jako urzędnik w Państwowym Banku Rolnym. Czesław pracował Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych.  Centkiewiczowie walczyli w powstaniu warszawskim. Po upadku powstania  Alina trafiła do obozów w Ravensbrücku i Stuttgartu. Czesław został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Neuengamme k. Hamburga, a następnie trafił na roboty przymusowe do Berlina. Po wojnie w 1946 roku małżonkowie odnaleźli się i zamieszkali w Jeleniej Górze.  Alina angażowała się społecznie w Ligi Kobiet i Towarzystwie Przyjaciół Dzieci. W 1948 roku wstąpiła do PZPR. Wspólnie  z mężem napisała pierwszą książkę „Odarpi, syn Egigwy”. W 1950 roku Centkiewiczowie przenieśli się do Legionowa, a pięć lat później osiedli w Warszawie. W 1958  roku  Alina Centkiewicz jako pierwsza  Polka, a szósta na świecie kobieta stanęła na Antarktydzie.

Zmarła 11 marca 1993 roku W Warszawie. Spoczywa obok męża  na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Wspólnie napisali kilkadziesiąt książek. M. in. „Odarpi, syn Egigwy”, „Zdobywcy bieguna północnego”, „Na podbój Arktyki”, „Wyspy Mgieł Wichrów”,  „Kierunek – Antarktyda”, „Fridtjof, co z ciebie wyrośnie?”, „Okrutny biegun”, „Tumbo nigdy nie zazna spokoju”.

Słowo Polskie za: Arkadiusz Ryszard Frączek, fot/ legionowo.pl, 10 grudnia 2025 r.

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Przejdź do treści